Περιγραφή
1p19q F.I.S.H.
Η πιο κοινή δομική μεταβολή στα ολιγοδενδρογλοιώματα είναι συν-έλλειψη των χρωμοσωμικών περιοχών 1p και 19q.
Η υψηλή συχνότητα της έλλειψης αυτής είναι χαρακτηριστικό αυτού του όγκου των κυττάρων της γλοίας και θεωρείται ως “η γενετική υπογραφή” των ολιγοδενδρογλοιωμάτων.
Έλλειψη των 1p και 19q, είτε ξεχωριστά, είτε συνδυασμένα, είναι πιο συχνή στα κλασικά ολιγοδενδρογλοιώματα απ’ότι στα αστροκυττώματα ή στα ολιγοαστροκυττώματα.
Σε μία μελέτη, τα κλασικά ολιγοδενδρογλοιώματα έδειξαν έλλειψη του 1p στα 35 από τα 42 (83%) περιστατικά, έλλειψη 19q στα 28 από τα 39 (72%), και από αυτά υπήρχε συνδυασμός στα 27 από τα 39 (69%) περιστατικά.
Δεν υπήρχε στατιστικώς σημαντική διαφορά στην 1p/19q έλλειψη ετεροζυγωτίας μεταξύ χαμηλής διαφοροποίησης και αναπλαστικών ολιγοδενδρογλοιωμάτων.
Η συν-έλλειψη έχει συσχετισθεί τόσο με χημειοευαισθησία, όσο και με καλύτερη πρόγνωση στα ολιγοδενδρογλοιώματα.
References
- Barbashina V, Salazar P, Holland EC, Rosenblum MK, Ladanyi M (1 February 2005). “Allelic losses at 1p36 and 19q13 in gliomas: correlation with histologic classification, definition of a 150-kb minimal deleted region on 1p36, and evaluation of CAMTA1 as a candidate tumor suppressor gene”. Clin Cancer Res. 11 (3): 1119–28.
- Laigle-Donadey F, Benouaich-Amiel A, Hoang-Xuan K, Sanson M (2005). “[Molecular biology of oligodendroglial tumors]”. Neuro-Chirurgie (in French) 51 (3-4 Pt 2): 260–8.
- Walker C, Haylock B, Husband D, et al. (2006). “Clinical use of genotype to predict chemosensitivity in oligodendroglial tumors”. Neurology 66(11): 1661–7.
- Jenkins RB, Blair H, Ballman KV, et al. (October 2006). “A t(1;19)(q10;p10) mediates the combined deletions of 1p and 19q and predicts a better prognosis of patients with oligodendroglioma”. Cancer Res. 66 (20): 9852–61. doi:10.1158/0008-5472.CAN-06-1796.
- Απαιτούμενο δείγμα Κύβος Παραφίνης
- Ποσότητα 1-5 τομές
- Χρόνος επεξεργασίας 3-5 ημέρες
- Τεχνολογία F.I.S.H.